Sposoby układania płytek ceglanych
Płytki z cegły rozbiórkowej, dzięki swojemu prostokątnemu kształtowi, dają praktycznie nieograniczone możliwości kreowania powierzchni. Z tego względu istnieje olbrzymia liczba wiązań, z których kilkanaście jest powszechnie rozpoznawanych i tym samym funkcjonują pod osobnymi nazwami. Sprawdź i wybierz styl, który najbardziej Ci odpowiada!
Wiązania płytek ze starej cegły
Podstawowa różnica między wiązaniami to wariant ułożenia cegieł. To właśnie rodzaj wybranego wiązania decyduje o końcowym wyglądzie i estetyce danej powierzchni. Każde wiązanie wyróżnia się także właściwym dla niego rysunkiem spoin, czyli tzw. wątkiem. W zależności od zastosowanej metody układania płytek z cegły rozbiórkowej, inny jest także czas wykonania montażu.
Choć istnieje wiele możliwości układania starej cegły, wszystkie bazują na dwóch najbardziej podstawowych wiązaniach: wozówkowym i główkowym.
Stara cegła i wiązania wozówkowe
Jest to najpopularniejszy i jednocześnie najłatwiejszy do wykonania rodzaj wiązań. Nic zatem dziwnego, że cieszy się dużą popularnością, choć w porównaniu z innymi wariantami ułożenia cegieł, lico ściany ułożonej w ten sposób jest dość jednostajne.
Wiązania wozówkowe mogą się także różnić między sobą sposobem rozmieszczenia płytek z cegły rozbiórkowej. Stara cegła może być przesunięta o:
- 1/2 długości – wiązanie średnie
- 1/4 długości – wiązanie dźwigające.
Płytki ceglane w takim wiązaniu mogą być ułożone w kolumnie czyli w pionie lub mogą schodzić ukośnie.
Stara cegła i wiązania główkowe
Wiązania główkowe charakteryzują się mnogością odmian, gdyż montaż płytek w taki sposób, aby na zewnątrz była widoczna tylko główka, można zrealizować na kilka sposobów.
- wiązania dzikie
Najbardziej popularne wiązania główkowe, w których rozmieszczenie główek w płaszczyźnie ściany jest nieregularne.
- wiązania flamandzkie
Wywodzą się z architektury flamandzkiej i polegają na naprzemiennym układaniu cegieł stroną wozówkową i główkową. Dzięki takiemu rozwiązaniu powstaje swoista szachownica.
- wiązanie kowadełkowe
Jest bardzo podobne do wiązania flamandzkiego, lecz zamiast jednej wozówki pomiędzy główkami, układa się dwie.
- wiązanie holenderskie
Odmiana wiązania główkowego, w której w jednym rzędzie wykorzystuje się naprzemiennie krótszą i dłuższą stronę płytki z cegły rozbiórkowej, natomiast w rzędzie poniżej tylko same główki.
- wiązanie gotyckie
Wiązanie to zwane jest także polskim i opiera się na murowaniu główek w kolumnie. Każda główka zostaje w tym przypadku przesunięta o połowę długości względem płytki z cegły rozbiórkowej w rzędzie nad i pod nią. Zaletą takiego wiązania jest bardzo estetyczny rysunek powierzchni lica. Niestety wiąże się to z większą pracą dla osoby układającej płytki ceglane.
- wiązanie śląskie
Jest to odmiana wiązania gotyckiego i powstaje wówczas, gdy pomiędzy główkami zamiast jednej wozówki wmurowuje się dwie.
Wiązania krzyżowe
Wiązania te polegają na naprzemiennym ułożeniu główek i wozówek cegły rozbiórkowej tak, że powstaje kształt podobny do krzyża. Stąd też wzięła się ich nazwa. Wzór ten może być powtórzony na całej powierzchni ściany, jeden pod drugim, lub na przykład pojedynczy krzyż jest rozmieszczony w odstępach. W przypadku tego rodzaju wiązania panuje dość duża dowolność w układaniu płytek z cegły.
Podsumowanie
Ściany i elewacje wykończone cegłą z rozbiórki są trwałe i solidne, a przy tym charakteryzują się wyjątkowo pięknym wyglądem. Nie nastręczają kłopotów w utrzymaniu, ani też nie wymagają specjalistycznej pielęgnacji. Przez bardzo długi czas zachowują swój nienaganny wygląd, a prawidłowo wykonane wpływają na poprawę właściwości termoizolacyjnych ściany. Sposoby wiązania płytek z cegły rozbiórkowej to bardzo istotny element wykonania takiego wykończenia, dlatego warto dobrze przemyśleć wybór odpowiedniego rozwiązania.
Przeczytaj inne poradniki
Płytki z cegły rozbiórkowej. Hit czy kit?